apvardyti

apvardyti
apvar̃dyti K, KI191, Rtr, 1. tr. pavadinti. | refl.: Ta kaima apsivar̃dija Šlapučiai Čk. 2. K žr. užvardyti 2: Žaviklis apvar̃dyjo sopulį, t. y. nukalbėjo J. Jis ma[n] apvar̃dijo tą koją, i nebetino Sk. Želkščių ponas, Frankas, mokėjęs ugnį apvardyt BsMtII213(Tlž). | refl. tr.: Apsivar̃dyju K. \ vardyti; apvardyti; atvardyti; įvardyti; išvardyti; nuvardyti; pavardyti; pervardyti; pravardyti; privardyti; užvardyti

Dictionary of the Lithuanian Language.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • apvardijimas — apvar̃dijimas sm. (1) → apvardyti 2: Apžadėjimo (apvar̃dyjimo) žodis KI171. vardijimas; apvardijimas; įvardijimas; išvardijimas; pasivardijimas; užvardijimas …   Dictionary of the Lithuanian Language

  • apvardinti — apvar̃dinti žr. apvardyti 2: Eik pas čaraunyką, tau rožę apvar̃dins, ir pagysi Ps. vardinti; apvardinti; įvardinti; išvardinti; pavardinti; pervardinti; suvardinti; užvardinti …   Dictionary of the Lithuanian Language

  • atvardyti — atvar̃dyti tr. pašalinti užbūrimą, atburti, atkalbėti: Ale reik mokėt gyvates i atvar̃dyt, o tei tai jos galia užkapot i patį vardininką [p]Jrb. vardyti; apvardyti; atvardyti; įvardyti; išvardyti; nuvardyti; pavardyti; pervardyti; pravardyti …   Dictionary of the Lithuanian Language

  • išvardyti — išvar̃dyti tr. Š, Rtr 1. duoti vardą, pavadinimą, pavadinti, praminti: O tas kaimas, nežinau, ar yr kitaip išvar̃dytas Ob. 2. LL291, BŽ264, NdŽ, DŽ1 vieną po kito išminėti, pasakyti: Išvar̃dijo visus, kas ką buvo pavogęs, ažmušęs Skp. Išvar̃dijo… …   Dictionary of the Lithuanian Language

  • nuvardyti — nuvar̃dyti tr. 1. prisakyti, priminėti vardų: Tas Lelis tai nuvar̃dytų jum Pn. 2. Pš, Skrb nuburti, nukerėti: Ma[n] dukart rožę nuvar̃dijo Briedžio motina Sk. Ar nuvardytum skaudulius, gyvatės inkirstus? Sln. vardyti; apvardyti; atvardyti; įvardy …   Dictionary of the Lithuanian Language

  • pavardyti — pavar̃dyti 1. žr. įvardyti 1: Mamos pavar̃dyta, tai jis tep irgi vadina Graž. Kiti (daiktovardžiai) maloniems, patogiems daiktams pavardyti A.Baran. Ir išmokstame pavardyti kiekvieną augmenį, kurį tik atrandame Vd. 2. tr. paaiškinti, pasakyti:… …   Dictionary of the Lithuanian Language

  • pervardyti — tr.; LL137 duoti kitą vardą, kitaip pavadinti. vardyti; apvardyti; atvardyti; įvardyti; išvardyti; nuvardyti; pavardyti; pervardyti; pravardyti; privardyti; …   Dictionary of the Lithuanian Language

  • pravardyti — pravar̃dyti žr. užvardyti: 1. Visuotiniais daiktovardžiais vadinasi tie vardai, kuriais pravardijame daugybę vienokių daiktų A.Baran. 2. Visam amžiuo užkeikiau piningus, pravar̃dijau, kad kitas nerastų Varn. vardyti; apvardyti; atvardyti;… …   Dictionary of the Lithuanian Language

  • privardyti — privar̃dyti [K], KŽ; K.Būg žr. išvardyti 2: Jūs neprivardijot, kur jis nueitų N. vardyti; apvardyti; atvardyti; įvardyti; išvardyti; nuvardyti; pavardyti; pervardyti; …   Dictionary of the Lithuanian Language

  • užvardyti — užvar̃dyti tr. 1. Rtr, NdŽ, KŽ, DūnŽ, Užv, Vn, Rt duoti vardą, pavadinti: Užvar̃dyta gatvė kitoniškai Krš. Užvar̃dytas buvo taip savotiškai Ub. Mes visumet užvar̃dijam šventais vardais Pln. | Nebeatsiminu, kaip ans ten buvo užvar̃dytas,… …   Dictionary of the Lithuanian Language

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”